ОД ПАМТИВЕК ЛУЃЕТО СО СВОЈАТА КРЕАТИВНОСТ И ГЕНИЈАЛНОСТ ГРАДЕЛЕ ГРАНДИОЗНИ ХРАМОВИ, ПИРАМИДИ, ТВРДИНИ И ГРОБНИЦИ. БЛАГОДАРЕЈЌИ НА НИВНАТА КРЕАТИВНОСТ ВО ДАЛЕЧНОТО МИНАТО, СЕГАШНОСТА Е БОГАТА СО КУЛТУРНИ СПОМЕНИЦИ СО НЕПРОЦЕНЛИВА ВРЕДНОСТ. ТОКМУ ВАКВИТЕ СПОМЕНИЦИ НА КУЛТУРАТА СО НЕПРОЦЕНЛИВА ВРЕДНОСТ СО СВОЈАТА ПОСТОЈАНОСТ НÈ ОСТАВААТ БЕЗ ЗДИВ.
ГРЦИЈА
Трагите од вековната долга и значајна историја се врежани во секој дел од грчката земја. Грција е вистински рај за културниот туризам, возбудливо патување низ историјата и уметноста. Историјата, развојот и културата на Грција значително влијаеле врз светот.
Археолошкото истражување во Грција никогаш не запира. Оваа земја е полна со антички урнатини и споменици што даваат преглед на неговото минато, помагајќи им на луѓето насекаде да ја разберат нејзината важна улога во обликувањето на светот. За да го заштити културното наследство на многу од овие места, Грција има запишано 18 најзначајни места за светско наследство на УНЕСКО, 16 се културни знаменитости и две се културни и природни. Нејзиниот главен град Атина, како историски скапоцен камен на Европа во кој се наоѓаат некои од најзначајните културни и историски знаменитости, е јадро на цела Грција.
Лоцирана во срцето на Медитеранот таа е еден од најстарите населени градови во светот, каде што животот постоел уште пред 3.000 години. Секоја улица и секој чекор ве носат до фасцинантни споменици или остатоци од грандиозното наследство и трансформацијата низ која градот поминал низ своето време. Тоа е лулка на западната цивилизација, пријатна туристичка атракција каде што се родиле филозофијата, демократијата и театарот. Тука имате можност да шетате по улиците по кои некогаш одел Софокле, да застанете на местата каде што подучувал Сократ. Не треба да ја проучувате историјата или филозофијата за да го разберете значењето на овој град и во вас да предизвика прекрасно чувство. Кога сте на такво место е како да стоите токму таму каде што се создавала историјата.
Атина не е забележителна само по старите градби, таа едноставно претставува беспрекорна фузија на старото и новото. Тука е Акрополис кој се издигнува над бетонската џунгла, античките храмови се во непосредна близина на ноќните клубови, урнатините се појавуваат покрај модерните кафулиња…
Акропол во Атина
Акропол е првата дестинација што треба да ја посетите кога ќе пристигнете во Атина. Прекрасниот храм познат како Партенон е изграден меѓу 447 и 432 година пр.н.е. и ѝ бил посветен на божицата Атена, чувар на градот. Тој не е само симбол на градот, туку на цела грчка цивилизација. Се наоѓа на 150 метри надморска височина во грчката престолнина Атина. Акрополот бил изграден во време на микенската цивилизација и се смета дека бил резиденција на царскиот дворец. Многумина и денес ги збунуваат Акропол и Партенон. Поточно, Акропол е тврдина на карпест рид среде Атина, а Партенон е најпознат споменик на Акропол.
Името Акропол значи „горниот град“, кој бил населен 5000 години пр.н.е. и поради својата позиција служел како природна одбрана од непријателите. Шетајќи низ Акропол, можете да ги видите структурата на зградите и деталите што ги покажуваат вештините на уметниците од тоа време што воодушевуваат дури и денес. Партенон е најфотографираната зграда на Акропол и таа го отсликува величината на Атина и на Грција. Тука најзначајни градби се: Партенон, Пропилаеја, Ерихтеон, Храмот на Атена Најк и влезот во Акропол. Оваа локација е значајна како родно место на филозофијата, драмата и слободата на говорот – сите концепти што влијаат врз развојот на светот. Акрополата во Атина потсетува на достигнувањата на античкото грчко општество. На самиот влез во градот се наоѓа храмот на божицата на победата – Ники, монументалниот пристап кон Пропилеја, најпознатиот светски храм Партенон (изграден меѓу 447 и 432 година пр.н.е.), посветен на божицата Атена, каде што се наоѓала 12-метарската статуа на Атена направена од злато и слонова коска. Статуата ја изработил познатиот скулптор Фидија.
Во подножјето на Акрополис се наоѓа и Музејот Нов Акропол, во кој ќе имате можност да ги видите предметите од најбрилијантниот период на грчката историја.
Аполоновиот храм кај Басаи и Делфи
Првиот локалитет што е запишан во Списокот за светско наследство на УНЕСКО е Аполоновиот храм Епикуриус во Басаи. Храмот се наоѓа на 3.710 метри надморска височина. Изграден е во средината на 5 век пр.н.е. и посветен му е на Аполон, богот на сонцето и заздравувањето. Многумина сметаат дека тоа е една од најубавите и најдобро зачуваните архитектонски урнатини во Грција. Овој храм е единствен по тоа што е поставен од север кон југ, а сите други грчки храмови се лоцирани исток-запад. Во него се користени три архитектонски стиладорски, јонски и коринтински. Поради далечната локација Епикуриус не бил откриен сѐ до 1765 година и тоа го заштитило од воено оштетување и претворање во христијански храм. Денес владата се обидува да ја зачува структурата така што има поставено шатор за да го заштити од ветер и дожд, поточно од кисел дожд.
Делфи е археолошки објект и град во Грција, лоциран на падините на планината Парнас во долината Фокида. Во периодот на антиката овој град бил еден од водечките религиозни центри бидејќи таму се наоѓал прочуениот чудотворец на богот Аполон, чие светилиште било многу почитувано од страна на Старите грци. Во наоѓалиштето има стадион, театар и други објекти. Од 6 век пр.н.е. на ова место се одржувале Питиските игри. Во денешно време остатоците на Делфи претставуваат туристичка атракција. Денешниот град Делфи се наоѓа на околу еден километар од стариот.
Големите Манастири „Метеори“
Во близина на реката Пенеус во Грција, во подножјето на планината Пинд, над рамнината Тесалија, се наоѓаат геолошки чуда што излегуваат од земјата, огромни, асиметрични прекрасни. Нивното име е Метеора, што во превод значи лебдечки карпи или карпи што висат од небото. Ветрот, водата и суровата клима издлабиле огромни столбови од песочник, високи неколку стотици метри. Уште од 15 век на овие столбови се граделе православни манастири. Изградени се вкупно 24, а до денес опстанале само шест – пет машки и еден женски. Денес во најголемиот манастир Голем Метеорон се наоѓа музеј за туристите.
Во 1988 година манастирскиот комплекс Метеори беше запишан во Списокот на светско наследство на УНЕСКО.
Во оваа област првите монаси се појавиле во 11 век, но на вакви недостапни локации манастирите почнале да се градат дури во 1453 година поради загриженост за османлиското освојување на регионот. Првично до манастирите се пристапувало преку огромни скалила или долги мрежи направени од јажиња што се заменувале само кога, според монасите, „Господ ги скршил“. Денес, до манастирите може да се пристапи преку скали врежани во карпата или преку мостовите што водат до нив од блиските карпи.
Манастирите се градени така што изгледа како да се природно „продолжение“ на карпите, односно нема јасна граница каде завршува карпата и почнува ѕид – што ги прави уште повеќе посебни. Постојат многу приказни и легенди поврзани со ова место, а тоа не е невообичаено ако се има предвид дека Грција е полна со митови и легенди. Според еден од нив, основачот на првиот манастир не дошол сам на планината, туку го донел орел. И ако не сте поддржувач на легенди или во потрага по духовност, сепак оваа комбинација на природна убавина и човечка градба е секако место за секој авантурист.
Филипи
Археолошкиот локалитет Филипи е најнов додаток на страницата за светско наследство на УНЕСКО од Грција. Некогаш Филипи бил просперитетен град во Североисточна Грција. Основан е во 3456 година пр.н.е., а до 42 година пр.н.е. бил дел од Римската Империја. Помеѓу 49 и 50 година градот станал христијански центар. Историјата на оваа област може да се види во оригиналниот грчки театар, римските тераси и храмови и христијанските базилики. Тој е споменик на глобализацијата и сведок на постојаното менување на светот.
Стариот град во Крф
Крф е втор по големина јонски остров и, како што велат многумина, еден од најубавите. Прекрасни плажи, природа, историја, архитектура, ноќен живот. Овде сигурно ќе бидат задоволни и најпребирливите туристи затоа што секој ќе најде нешто со што ќе ги исполни своите желби и потреби. Овој остров треба да го доживеете на вистински начин и при посетата на знаменитостите задолжително впуштете се во истражување на стариот град Крф.
Најстариот дел од градот е наречен Кампиело и во него доминира венецијанската архитектура. Градот има значајна улога уште од 8 век. Познат е и како Кастропол (град на тврдините) затоа што има три. Тоа е добро позната туристичка дестинација во тој дел на Грција.
Овој културно-историски локалитет се наоѓа меѓу плоштадот Спиниада и Новата тврдина, а заради големото значење доби своето место во Списокот на светско наследство на УНЕСКО. Стариот град на Крф, всушност, е живописен лавиринт од тесни улици со калдрма, кои се нарекуваат „кантоунија“, како и мали скриени плоштади што ви го одземаат здивот со убавината и прекрасните примероци на архитектура.
Средновековен дел од градот Родос
Родос е важен туристички центар лоциран во југоисточниот дел на Егејското Море во близина на југозападниот брег на Мала Азија. Тој бил под влијание на многу култури и цивилизации. Стариот град е изграден во времето на витезите што зад себе оставиле брилијантна архитектура, па затоа УНЕСКО го прогласи Родос за културен споменик.
Сите знаменитости на островот се наоѓаат во стариот дел на градот: ископини, археолошкиот музеј, болницата на витезите изградена во готски стил (напуштена на почетокот на 16 век поради битките водени против османлиските освојувачи).
Големата Олимпија
Олимпија, античко грчко културно место посветено на Зевс и Хера, се наоѓа во Елис во северозападниот дел на Пелопонез. Археолошките наоди (гробници и населби од микенската ера) сведочат дека таму веќе од 11 век пр.н. е. биле востановени култови на локални херои, обожавани од големото женско божество Гаја, Теми. Според Страбо, во прво време Олимпија било пророштво за разни воени работи, а подоцна станало и место на култот на Зевс и Хера.
Почнувајќи од 776 година пр.н.е. на секои четири години се одржувале Олимписки игри. Најстарите камени згради во Олимпија датираат од 6 век пр.н.е. Централниот дел на светилиштето е простор опколен со ѕидови во чии рамки се наоѓал Храмот на Зевс, Доринскиот перифер (64,10 м × 27,66 м), изграден околу 460 година пр.н.е.
Во храмот се наоѓала хриселфантинската статуа на Фидија, богот Зевс. Скулптурите ја прикажуваат битката на Лапита и кентаурот и подготовките за трката со кочии пред Зевс и релјефите на метопите (дела на Херкулес), кои се меѓу врвните достигнувања на грчката скулптура од класичниот период. Тука се наоѓаат и гробницата на херојот Пелоп и Храмот на божицата Хера од средината на 7 век пр.н.е, еден од најстарите храмови во Грција. Недалеку од храмот е статуата на крилестиот Најк, дело на Пеони (околу 420 пр.н.е.). Во него се наоѓа Пермицелискиот Хермес, кој бил откриен при ископувањата.
Остров Делос
Долго време овој мал остров (5 км) од архипелагот Киклада за Стара Грција претставувал едно од најважните светилишта. Тука ќе најдете голем број ископини, храмовите на Аполон и Артемида, римска Агора, надгробни споменици и древни гробници… Според една од многуте грчки легенди, островот се појавил на површината на морето за да може божицата Лета тука да најде тајно место каде што ќе се родат децата на Зевс Аполон и Артемида, криејќи се од љубоморната Хера.
Моќната Микена
Микена била еден од најважните центри на грчката цивилизација. Нејзината уметност се развивала во исто време со критската култура. Едно време била најголема воена и трговска сила на Егејското Море. Колку е значајна Микена во Античка Грција најдобро покажува фактот дека периодот од 1600 година пр.н.е. до 1100 година пр.н.е. се нарекува микенски период. Терминот Микена веројатно не е грчки. Веројатно потекнува од јазикот што е претходник на грчкиот и сè уште е непознат за нас денес, а кој античките Елени го наследиле од своите претходници.
Микена била воено утврдување изградено од Елените и доминирало во поголем дел од Јужна Грција. Нејзината политичка, воена и економска моќ се проширила до Крит, Пила во западниот дел на Пелопонез, Атина и Теба. Сепак, потоа нејзината моќ почнала да се намалува и во 12 век пр.н.е. таа целосно се распаднала.
Според легендата, Микена била престолнина на кралот Агамемнон. Неговата кралска палата, која се наоѓала на ридот на Арголидската рамнина, била опкружена со дебели шестметарски sидови, а во градот се влегувало преку таканаречената „Лавовска порта“. Таа е најпознат споменика во Микена што и ден-денес го маѓепсува секој посетител. Изградена е во 1250 година пр.н.е. во времето кога Микена била на врвот на својата моќ. На портата се наоѓа необичен камен релјеф со два лава што потсетуваат на чувари на портата во асирската архитектура. За жал, главите на лавовите не се зачувани, но се претпоставува дека биле железни и украдени се уште во древно време. Грчкиот археолог Киријакос Питакис, кој го вршел првото ископување на Микена во 1841 година, ја пронашол и ја обновил Лавовската порта.
ТУРЦИЈА
Mистичната убавина на Ориентот, место каде што се спојуваат културите, каде што некогаш се среќавале цивилизациите и војувале, место каде што се допираат Истокот и Западот, каде што сè е мистично, волшебно и различно.
Турција е медитеранска земја со беспрекорна природна убавина, културно и духовно богатство, традиција, гостопримливи домаќини и луксузна туристичка инфраструктура…
Географски Турција се наоѓа на два континента, Европа и Азија. Иако во најголем дел е азиска и муслиманска земја, повеќе личи на Европа и на Медитеранот. Ако досега не сте биле во Турција, веднаш заборавете ги стереотипите и почувствувајте го духот на Ориентот што ќе го пронајдете толку колку што ќе посакате.
Интересно е дека присуството на античката грчка култура е поинтензивно на бреговите на Турција отколку во Грција. Тука има различни култури и културни влијанија почнувајќи од античко и византиско време преку арапската и современата европска култура и цивилизација.
Во Турција се наоѓа и најголемата балканска метропола царскиот Истанбул – гордост и радост на Балканскиот Полуостров. Мултимилионски град на Босфорот. Единствениот град на два континента. Знаменитостите во Истанбул, како што се Аја Софија, Сината џамија, Капали чаршија, Фенербахче, Топкапи, никако не смеете да ги пропуштите.
Турција има најголем број места што се запишани во Списокот на УНЕСКО за културно и природно светско наследство.
Во 2013 година традиционалното турско кафе, карактеристично по единствената техника за подготовка, е заштитено од УНЕСКО и запишано е на неговата репрезентативна листа за нематеријалното културно наследство на човештвото. Од 15 век турското кафе е повеќе од напивка за Турците. Тој е симбол на пријателство, алатка за богатство и изговор за разговор. „Филџан кафе се памети за четириесет години“, вели една стара турска поговорка. Културата и традицијата на турското кафе датира од 15 век кога кафето почнало да се служи во Истанбул.
Турското кафе се подготвува со специјални техники. Тоа е една од најстарите методи за правење кафе што сè уште се користи. Традиционалните техники што се користат при подготовката на кафето доведоа до развој на специјални алатки и сребрени садови, како што се тенџере што врие (ѓезве), чаша за кафе (филџан). Напијте се турско кафе и ќе го запомните по вкусот што ќе го почувствувате на непцето, поароматичен и поконцентриран од другите видови кафе.
Историските делови на Истанбул
Аја Софија е изградена за време на владеењето на царот Јустинијан. Едно од најголемите архитектонски достигнувања во историјата на човештвото е изградено за само пет години: од 532 до 537 година. Црквата му била посветена на Христос како персонификација на Светата мудрост. Изградена е од камен и тула, висока е 55 метри, а дијаметарот на куполата е 31 метар.
Палатата Топкапи – Поранешната царска палата, денес музеј на минатото и османлиското владеење, денес е најпосетуван музеј не само во Истанбул туку и во цела Турција. Изградена е на местото на некогашните рампати и порти на антички Цариград, всушност, била град во рамките на градот и во неа живееле дури 4.000 луѓе. Четиристотини години палатата Топкапи била резиденција на турските султани, а потоа во 19 век била заменета со палатата Долмабахче.
Сината џамија или Султан Ахмед џамија е турска државна џамија. Таа е позната и како Сина џамија поради сината керамика што ги украсува површините на надворешните sидови. Изградена е во периодот од 1609 до 1616 година, за време на владеењето на Ахмед I. Како и во другите џамии, тука се наоѓа гробницата на основачот, а има и медреса и предворје.
Кападокија и националнит парк Гореме (Göreme)
Кападокија е редок геолошки предел лоциран во Централна Анадолија. Овој планински регион, кој во своите карпи криел подземни градови, пештерски манастири и цркви, има големо историско значење и поради тоа е запишан во Списокот на наследство на УНЕСКО. Првите населби во длабочините на Кападокија се појавија во 3 милениум пр.н.е., а со доаѓањето на христијаните нејзините планини станале место каде што се создале голем број храмови, ќелии и крипти.
Единственоста на теренските предели е во нивното природно потекло: овие феноменални форми на градба не се создадени од човекот, туку од природата во текот на десетици милиони години. Многу одамна територијата на модерна Кападокија била покриена со лавата и пепелта што излегле од активниот вулкански синџир. Со текот на времето површината на земјата се издигнала на двесте метри, а пепелта и лавата се претвориле во вулкански туф – порозна карпа. Неколку милиони години ветерот и дождот го уништувале кршливиот карпест материјал и се создавале сложени фигури и карпи, пирамиди и кањони.
Денес Кападокија е една од најпосетуваните атракции во Турција, а најдобар начин туристите добро да ја разгледаат е да се качат на балон и од височи- на да уживаат во виртуозната рака на природата. Националниот парк Гореме претставува музеј под отворено небо и тука има голем број камени скулптури и пештерски светилишта. До паркот е селото Гореме, кое располага со хотели, ресторани и продавници и тука задол- жително застанува секој што ќе дојде во Кападокија.
Паркот зафаќа површина од повеќе од 300 км² и го претставува целиот манастирски комплекс: десетици цркви и параклиси. Од 6 до 9 век Гореме се сметало за еден од најголемите христијански центри, област каде што имало повеќе од 400 светилишта. До денес опстанале многу манастири и во нив делумно се зачувани ѕидни слики од раното христијанство, како и византиски фрески. Најпознат музеј е Црквата Свети Василиј, каде што можат да се видат слики на светци и сцени од евангелијата. Вреди да се посетат црквата Света Барбара, насликана со светли обрасци, како и црквата Јабука со четири столба и грчки крст.
Античкиот град Хиераполис на терасите на Памуккале
Ова волшебно место се наоѓа во јужниот централен егејски регион во Турција. Оддалечено е деветнаесет километри од Денизли и 620 километри од Истанбул. Поради својата бајка честопати се споредува со замрзнати водопади или снежни тераси.
Се состои од топли извори и травертин варовник што има необичен облик на плитки терасовидни базени, формирани од прелевањето на минералната вода и наталожувањето на минералите.Овие неверојатни геолошки формации се нарекуваат „памучен замок“ или Памук кале. Небесно синиот замок е долг околу 2.000 метри, широк 600 метри и висок околу 160 метри. Постојат 17 извори во кои водата достигнува температура од 35°C до 100°C.
Постојаноста на Памуккале се проценува на неколку илјади години. Додека внимателно одите по карпестата површина ќе ви се чини дека овде времето застанало многу одамна. Навистина, Памуккале грациозно му се спротивставува на минливоста на времето и станува симбол на вечноста.
На само неколку стотици метри од белите варовнички тераси се наоѓаат импресивните остатоци од античкиот град Хиераполис. Всушност, извонредноста на комплексот Памуккале – Хиераполис го поттикна УНЕСКО во 1988 година да го запише на својот Списокот за светско наследство. Од античко време местото било познато по своите лековити извори. Топлата вода се користела и за обработка на волната, а тоа го овозможило просперитетот на градот. Во 2 век пр.н.е. Хиераполис бил повторно изграден од кралевите на Пергам, а подоцна, заедно со сите територии на кралството Пергам, станале дел од Римската Империја. Не е сигурно од каде потекнува името на градот: според некои името го добил по Хиера – сопруга на митскиот крал што ја основал Пергам, според други името „хиера-полис“ (свет град) е избрано заради многуте светилишта што се наоѓаат тука. Сепак, многубројните храмови не успеале да ги смират боговите. Во 1 век од нашата ера градот бил двапати уништен од силни земјотреси. Подоцна бил изграден Хиераполис, овој пат со финансиска поддршка од римската ризница. Така почнала златната доба за градот. Градот пораснал во импресивна големина – бил дом на околу 100.000 луѓе. Биле изградени минерални бањи, средно училиште, храмови, главна улица со колонада, фонтана. Театарот, специјално дизајниран за посетата на императорот Хадријан, сега е најдобро зачуван римски театар во Турција.
Пред античкиот театар посетителите прво може да ја забележат „портата на пеколот“, која е откриена во 2013 година, а која во старите извори е наречена и „порта на мртвата земја“.
Базенот на Клеопатра во Хиераполис (во кој се бањала египетската кралица Клеопатра) е природно формиран по урнувањето на неколку столба во земјотресот во 692 година пр.н.е., што предизвикало акумулирање на термалната вода. Пливањето во овој базен нуди навистина единствено искуство, возбудливо пливање при што сте опкружени со столбови и урнатини од мермер стари 2.000 години. Водата има константна температура од 36 степени Целзиусови, без оглед на сезоната, а се верува дека лековито влијае во случај на кардиова- скуларни болести, ревматизам, кожни и нервни заболувања, како и за цревни проблеми доколку се пие.
Археолошки ископини на Троја и Ефез
Троја, стара 4000 години, е еден од најпознатите археолошки локалитети на планетата. Првите ископувања ги спровел германскиот археолог Хајнрих Шлиман во седумдесеттите години на 19 век. Оние што го следеле откриле неколку градови од различни периоди од историјата, а еден од најстарите, наречен Троја VIIa, се смета за Хомерска Троја, односно место на конфликт меѓу Ахаите и Троја, во 12 век.
Според легендата, градот Троја го основал внукот на Дардан Трос, но војната меѓу Грците и Тројанците, која почнала заради убавата Елена и алчноста на Агамемнон, ќе остане најпознат период за тројанскиот град. Најпознатиот грчки херој Ахил секако е централна фигура на оваа војна, која била модел за создавање нови митови. Покрај Ахил, тука е и големиот тројански херој Хектор, но и итриот Одисеј, кој го направил тројанскиот коњ и на тој начин на Грците им ја донел долго очекуваната победа.
Приказната за Тројанската војна ни е позната од Хомеровата „Илијада и Одисеја“ и како ниеден друг настан таа влијаела врз создавањето митови за непобедливи херои, голема љубов, одмазда, алчност од античко време до денес. Археолошкиот локалитет Троја е повеќеслоен локалитет што се состои од девет градови. Најстарата населба потекнува од бронзено време, а потоа следуваат грчкиот град, хеленистичката Троја и римскиот град. Според достапните податоци, Троја VI и уште поблискиот Троја VII одговараат на времето на Тројанската војна (1300-1100 пр.н.е.).
Луѓето што доаѓаат во Троја се здобиваат со чувство за вредноста на ова волшебно место, за некои тоа е само куп камења на кои е тешко да им се сфати редот и крајот, за познавачите на „Илијада“, пак, тоа е место на силно емотивно полнење, а за археолозите и љубителите на историјата претставува неисцрпно богатство што дел по дел открива од оваа никогаш претходно раскажана приказна.
Една од најважните туристички атракции во Турција е археолошкиот локалитет Ефес. Некогаш градот бил центар на Медитеранот, комбинација од култура и разновидност, вистински пример за класична метропола. Со многубројните откриени архитектонски структури, денес Ефес е неизбежна дестинација за љубителите на културата и на археологијата. Несомнено најпозната зграда во Ефес е Храмот на Артемис, наречен и Храмот на Дајана, дел од грчката архитектура, кој некогаш бил познат како едно од седумте антички чуда на светот. Храмот, во свое време најголем на планетата, покажувал колку бил важен градот Ефес. За жал, храмот во голема мера бил уништен околу петтиот век. Неодамна се ископани и други атракции во Ефес и најпопуларните се „Терасирани куќи“.
Ниеден пат до Ефес не би бил целосен без да се види познатата библиотека на Целсус, изградена во 123 година од н.е. Библиотеката била најголема библиотека во античкиот свет и се рангирала на трето место зад библиотеките на Александрија и Пергам.
Импресивни со својата убавина и историја се и најстариот храм во светот Гопекли Тепе, стариот дел на градот Сафранболуа, Тврдината на Дијарбакир и градините на Хисел, Бергам, урнатините на Ксантос и уште многу други.
ТОП НОВОСТИ
