ОДГОВОРНИТЕ ЌЕ МОРА ДА ДАДАТ КОНЕЧЕН ОДГОВОР НА ПРАШАЊЕТО: ДАЛИ ЌЕ РИЗИКУВААТ ДА ГО РАЗВИВААТ БОЛИДОТ ДО КРАЈ НА 2025 ГОДИНА ИЛИ ЕДНОСТАВНО ЌЕ ГО ОСТАВАТ ВТОРОТО ПОЛУВРЕМЕ НА ОНИЕ ШТО ИСКРЕНО СЕ ЗАИНТЕРЕСИРАНИ ЗА НЕГО, А СВОИТЕ РЕСУРСИ ЌЕ ГИ НАСОЧАТ КОН БОЛИДОТ ЗА 2026 ГОДИНА?
Стартот на новата сезона од Формула 1 е „пред врата“, па традиционално следуваат анализите на прикажаното од зимските тестирања, односно толкувањата „кој се прчел, а кој ги криел трагите“. Информациите вредат пари, но за навивачите пред малите екрани во игра се само емоциите. За учесниците во првенството, тоа е работа како и секоја друга, во која се вложува максимумот на сите фронтови, а на крајот од годината се сумираат резултатите како спортските, така и финансиските.
Но, за оние со подобро познавање на „циркусот на тркала“, ова е сезона во која актуелниот сет на правила ќе го има својот последен збор. Оние пак со подобро паметење, ќе се присетат дека и во минатото имало промени на правилата и дека распоредот на силите знаел да се смени преку ноќ.
Еден од најилустративните примери доаѓа веројатно од сезоната во 2013 година, кога Себастијан Фетел ја освои својата четврта титула во низа со болидот на Ред Бул и моторот на Рено. Но додека тој притискаше и во финишот на сезоната речиси немаше конкурениција, стана јасно дека сите останати се фокусирале на подготовка на болид според правилата за 2014 година. Наместо да ужива во шампионската слава, Рено беше изложен на столбот на срамот бидејќи нивниот мотор подготвен според новите правила едвај запали на првите тестирања, а уште полошо помина на софтверски план каде што ја немаше потребната поддршка.
Наспроти ова, растечките перформанси на Мерцедес под тогашното водство на Рос Браун се претворија во ноќна мора за конкуренцијата. Браун му го предаде тимот на Тото Волф во шампионско издание и тој почна да го води соборувајќи рекорди кои датираа од времето на Сена и Прост. Причината за тоа се криеше во турбо технологијата на Мерцедес која ги направи „сребрените стрели“ шампиони неколку сезони по ред, од 2014 до 2020 година. Дури и титулата во 2021 година им беше на дофат, но тоа е веќе друга приказна, која ќе остане пример за други ситуации и уште долго ќе се прераскажува.
Во суштина, на почетокот од сезоната сите говорат во суперлативи за новите болиди и желбите за победи, но некаде на половина од сезоната – задолжените за тоа ќе мора да ја донесат потребната одлука: дали ќе ризикуваат да го развиваат болидот до крај на 2025 година или едноставно ќе го остават второто полувреме на оние што искрено се заинтересирани за него, а своите ресурси ќе ги насочат кон болидот за 2026 година …
Имајќи предвид дека минатата година видовме две различни „полувремиња“, во кои што Макс Ферстапен и Ред Бул доминираа на почетокот, а Ландо Норис и Мекларен во финишот на сезоната, конечниот расплет со поделба на титулите беше можеби и најреален. Ферстапен стигна до четвртата поединечна титула, а Мекларен се врати на шампионските патеки по пауза од 26 години. Педантните статистичари пресметале дека дури и сезоната да започнеше во Мајами (првата трка од 2024 на која победи Норис), на крајот поворно Макс ќе беше шампион.
Но, сето ова отвара едни поинакви сценарија, а целиот заплет го прави правилото за ограничено трошење (финансиски фер плеј), па затоа сигурно е дека ништо не е сигурно. Резултатите на половина од сезоната ќе бидат главен диференцијатор на можните сценарија, но со три доминантни тима како Ферари, Мерцедес и Ред Бул, останатите ќе го бараат своето место под сонцето и нема да зачуди ако се задоволат и со помалку.
Некои ќе се тркаат, а некои ќе се тркалаат и ќе чекаат да видат кое е најдобро сценарио за нив. Вака срочено, најавата на сезоната делува мошне грдо, но вистината е таа. Обратно, очекувам во пракса да биде мошне потензично и да летаат искри! Кога Формула 1 е во прашање, сценаријата тешко се замислуваат, а уште потешко се реализираат.
ТОП НОВОСТИ
