СВЕТОТ ВО ПОСЛЕДНИВЕ ТРИ ЧЕТИРИ ДЕЦЕНИИ Е ПРЕОКУПИРАН СО ИДЕЈАТА ДА НАПРАВИ ЛЕТАЛО СО ГОЛЕМИНА НА ЛИМУЗИНА КОЕ ВЕРТИКАЛНО ЌЕ ПОЛЕТУВА И СЛЕТУВА. КАКО ШТО ВРЕМЕТО ОДМИНУВА БРОЈОТ НА КОМПАНИИТЕ КОИ ВРШАТ ЕКСПЕРИМЕНТИ Е СÈ ПОГОЛЕМ. НЕМА ДА БИДЕ ЧУДНО АКО НАСКОРО НЕКОЈ ОТПОЧНЕ СО СЕРИСКО ПРОИЗВОДСТВО.
Летало кое ќе полетува и слетува по вертикала и како погонско гориво ќе користи водород. Tака накусо се опишува производот направен од конструкторите во компанијата „Урбан Аеродинамикс“, а е наречен „ситихок“, во превод „градски сокол“.
Водородот ќе се користи за добивање електрична енергија, а таа ќе биде „гориво“ за електромоторите. Oд согорувањето на водородот ќе имаме само водена пареа, односно вода, Н2О. Горивните ќелии во кои водородот ќе се претвора во електрична енергија имаат релативно долг век на експлоатација со 100% искористеност, односно со полн капацитет, а тоа се солидни 20.000 часови и што е најважно времето потрошено за дотур на водород во резервоарите се мери во две до три минути, а не со часови за полнење на батериите. Затоа конструкторите на леталово ги одбраа горивните ќелии како производител на електрична енергија отколку истата да биде добивана од батерии.
За разлика од батериите кои имаат век на траење, горивните ќелии речиси и да немаат или е премногу долг. По завршување на работниот век батериите, ако може, треба да бидат рециклирани, или да се складираат на соодветни места за кои се потребни дополнителни вложувања. А кај горивните ќелии нема ништо од тоа како рок на траење, потоа посебно складирање итн. Затоа водородот и горивните ќелии се тие врз кои светот треба да се потпре, ако сака целосно чиста планета.
Со едно полнење на двата резервоари со водород, леталото може да стигне од една до друга точка со максимална брзина од околу 200 км/ч во радиус од 160 километри. Како што велат од компанијата „Урбан Аеродинамикс“, леталото пред сè ќе се користи како такси превоз и како спасувачко летало. Може да полета и да слета на секаква рамна површина и тоа го прави многу употребливо несамо во градската средина туку и надвор од неа. Ако нешто тргне „наопаку“ и леталото се однесува неконтролирано, тука е посебниот падобран кој се отвора со помош на ракетен систем, односно тој систем го испалува падобранот во спротивна насока од падот на леталото и приказната е завршена со меко падобранско слетување.
Секој од двата електромотори имаат по 952 КС, солидна силина за петте патници за колку што е наменето леталото. Во моментов нема проширување на експериментирањето во однос на зголемување на капацитетот со патници. Засега ќе се работи на ова летало способно да понесе петмина возрасни, но компанијата паралелно работи на уште едно летало наречено „фалкон икс п“ наменето за превоз на вкупно 16 лица вклучувајќи ги и пилотите. Според одговорните во компанијата леталото „ситихок“ целосно ќе биде подготвено за употреба некаде на крајот од деценијава. Првичните податоците можеби се оскудни, но редакцијата на „АМСМ Клуб Мобилити“ ќе ги следи настаните и навремено ќе ги пренесе новостите за „градскиот сокол“.
Компанијата „Терафуџа“ која, исто така, експериментираше со свое летало и кое во неколку наврати има успешни летови, сега е во сопственост на кинеската автомобилска компанија „Гили“, која е соп- ственик на: Волво, Лотус, Протон, Линк & Ко. и Јуанг Ченг Ауто. Според стати- стиката производителот на автомобили Гили во 2018 продал 1,5 милиони возила. Засега оваа кинеска компанија се смета за една од најсериозните во светот да почне со сериско производство на аеромобил.
ТОП НОВОСТИ
