ЛЕТАЊЕТО СО БАЛОН ИЛИ ПОИНАКУ – БАЛОНИРАЊЕТО, КАКО ШТО ГО НАРЕКУВААТ ИНВОЛВИРАНИТЕ ВО НЕГО, ПРОФЕСИОНАЛНИТЕ ЛЕТАЧИ, ОДНОСНО УПРАВУВАЧИТЕ НА ЛЕТАЛОТО НА ТОПОЛ ВОЗДУХ, ПЛИН (ГАС) Е МЕРАКЛИСКА РАБОТА, УЖИВАЊЕ НА СЛОБОДАТА ВО ПРЕНОСНА, МЕТАФОРИЧНА СМИСЛА, КОЕ НЕ МОЖЕ ДА СЕ ЗАБОРАВИ НЕ САМО ЗАРАДИ ПОГЛЕДОТ ВО БЕСКРАЈОТ, ОД Т.Н. ОЛИМПИСКА ВИСИНА ТУКУ И ПОРАДИ НЕГОВАТА ВОЗБУДЛИВОСТ, АДРЕНАЛИНОТ И СЕКАКО ИСКУСТВОТО ЕДНАКВО НА ОДИСЕЈА. ЛЕТОТО Е ИДЕАЛНО ЗА НЕГО
Нема дилема, летањето со балон е доживување за чија необичност, па и возбуда, се говори уште долго, многу време по него. Авантурата е идентична, еднаква со љубовната од причина што сеќавањето на истата не само што го буди споменот за неа туку и желбата да се повтори. Чувството е преубаво заради можноста да се види бескрајот, ширината која често е непрегледна. И висината, се разбира – олимписката. Значењето е метафорично, преносно како и т.н. уживање на слободата. Неговата убавина во лето е восхитувачка, посебно изутрина, кога изгрева сонцето. И залезот е импресивен, од висина. Кога се работи за професионалните летачи, односно управувачите на леталото на топол воздух, плин (гас) не фаворизираат според нив, убаво е да се балонира во секое време, кога денот е добар, а условите се поволни. Согласно правилата.
160 БАЛОНИ ВО ИСТО ВРЕМЕ НА СИНОТО ВЕДРО НЕБО
За љубителите на летањето со балон, Кападокија во Турција и European Balloon Festival во Игуалада (Барселона, Шпанија) се дестинации на кои се враќаат секогаш, во голема мера и поради тоа што важат за туристички атракции од широки, светски размери. На сите континенти се присутни како дел од активностите на посетителите, без оглед на цените кои се доста високи. На пример, во Франција може да се лета со балон за дворците на Лоара да се доживеат инаку, во Танзанија е вид сафари, во Мексико се рента за пирамидите да се видат и одозгора… Можностите се неограничени, битна е само волјата, желбата за авантура и секако, финансиите. Балонирањето не е евтино за нас, поради стандардот.
Комерцијалните летови обично не траат долго, минимум шеесет и максимум деведесет минути, а на цените влијаат повеќе фактори – единечното, индивидуалното е поскапо наспроти групното (меѓу 10 и 20-25 патници), кое чини од 150 до 300 евра, но и аранжманите се различни – возењето навечер во просек чини 400 евра, толку е отприлика и пикникот во корпата (гондолата), а цената на летањето со тандемски џампинг е 800 евра. Има можност и да се прелетаат Алпите, по цена од 1.500 евра за еден. Авантуризмот не само што се карактеризира со лачење многу адреналин туку и со голема скапотија. Неслучајно се вели дека сеќавањата, незаборавните спомени немаат цени. Во бедекерите за Кападокија не изостануваат фотографиите со балоните, леталата на топол воздух, плин (гас) и се разбира, информациите за туристичките агенции кои ги организираат истите – возењата со нив. Предност му даваат на утринското, на изгрејсонце, а целта е јасна: уживање во неговата величествена глетка и неизоставно, во погледот на големите камени маси, куќите во карпите, од земја итн. Доживувањето е возбудливо, нема сомневање, но префиксот „нај“ се врзува со хепенинг кога во исто време на синото ведро небо има вкупно сто и шеесет балони, обично на висина од шестотини метри. Атракцијата е воведена во 1989-та, кога Robinson (хотелска марка, бренд) увезол два балона за туристите, гостите од тамошниот хотел, а денес се вклучени повеќето, речиси сите.
НА МЕСЕЧИНА СО ИЗГАСНАТ ПЛАМЕНИК, ЗА КОМПЛЕТЕН ВПЕЧАТОК
Кога се работи за European Balloon Festival во Игуалада (Барселона, Шпанија), годинава се отвори на 6 јули, а заврши на 10-ти. Првпат се одржа во 1997-ма. Оттогаш е и престижен. Четирите дена, колку што е неговото вообичаено траење, на почетокот на седмиот месец од календарската година, се исполнети со забави, натпревари, семинари.., вклучително и летања со балони, педесет на број. Се препорачува резервација бидејќи посетеноста е голема – цирка 25.000 туристи од целиот свет. Аеродромот е местото на хепенингот, а возењата се рани, кога изгрева сонцето и навечер од причина што условите тогаш се идеални за леталата на топол воздух – на плин (гас) може да се вози во текот на целиот ден. Откога ќе се појави месечината, се гасат пламениците. За комплетен впечаток. А, летовите се доста високи, ги опфаќаат виновите лози на барселонската провинција и слично. Разононодата е крајната цел на фестивалот. И дружењето, без оглед на конкуренцијата. Многумина се здобиваат и со дипломи за професионални летачи, односно управувачи на летала на топол воздух.
Разликата можеби и не е драстична, но сепак е битна и очигледна, се разбира. Кога е балонот, леталото на плин (гас) во прашање, има сферична, т.е. форма на сфера. Бидејќи плинот (гасот) е полесен од воздухот, на корпата се закачуваат песокливи, водни баласти. Големината се движи меѓу 780 и 1.050 кубни метри, затоа е четирипати помал од балонот, леталото на топол воздух. Неговата величина достигнува до 10.000 кубни метри, почнувајќи од 1.000, со крушовидна форма. Задолжително е постојано затоплување. И едниот и другиот е пријатен за возење бидејќи корпата не се лула, мирно плови на небото, со брзина на ветрот, атмосферското струење на воздухот и секако, нема силен провев. Летовите обично завршуваат со шампањ и сертификат, додека плашливите имаат опција да се качат на приземен балон, заврзан. Петнаесетина минути во него, на мала висина, чини 25 $ месечно.
ВО СТРАТОСФЕРАТА, НА ВИСИНА ОД 40 КМ И ПОВЕЌЕ
Историјата на балонот, неговото минато е далечно, нè враќа двесте триесет и осум години, кога двајца Французи, на 21 ноември 1783-та, го надлетувале Париз, дваесетина минути, во плетена корпа, закачена за платнен балон, обвиен со хартија, исполнет со воздух, загреан на запалена слама, сув остаток од житни растенија. Случката била интересна, без сомневање. Го привлекла вниманието и на Луј XVI и на членовите на Француската академија на науките и уметностите и на големиот американски научник и државник Бенџамин Френклин и на пошироката јавност, присутна на светскиот историски настан. Осумнаесеттиот век е синоним на човековиот лет, како што се вели. Развојот на леталата се должел на постојаното надградување, и на топлиот воздух и на плинот (гасот). Првите се користеле за мали растојанија до 3 километри, а вторите се употребувале за превоз, транспорт на патници, дури и стока. Времето му служело на нивниот развиток. Во 1905-та се основала FAI (Fédération Aéronautique Internatioale) со јасна цел: обединување и напредок. Истовремено се воведувале правила за летање, вклучително и натпреварувачки. Конкуренцијата била неизбежна, како и поставувањето нови рекорди. Стратосферата ги предизвикувала бестрашните луѓе, професионалните летачи управувачите на леталата на топол воздух, плин (гас). Во 1931-ва, на 21 мај, пилотот Auguste Piccard и копилотот Paul Kipfer се искачиле на висина од 15.781 метар, во 1934-та, на 23 октомври, Jean Piccard и неговата сопруга, Jeannette, балонот со големина од 14.000 кубни метри, со корпа од легура на магнезиум го издигнале на висина од 17.550 метри, а во меѓувреме, на 20 ноември 1933-та, командирот на американската морнарицата, Thomas G. W. Settle се искачил на висина од 18.665 метри, додека во 1935-та, на 11 ноември, капетаните во Армијата на САД – Albert Stevens и Orvil Anderson, балонот Explorer II со големина од 100.000 кубни метри, со корпа од легура на магнезиум го издигнале на висина од 22.065 метри. Останатото е легенда со придавката „жива“. Таканаречената олимписка висина е постигната во 1950-те, над 40 километри.
И покрај тоа што се поставувале нови рекорди, се натфрлувале старите, денес е поинаку летањето со балон, балонирањето на топол воздух, плин (гас) се користи за разонодување, забава.., но и за рекламирање, како интелигентен маркетиншки потег. Изборот навистина е голем, оттаму и волјата, желбата… За летање со балон, какво и да е.
ТОП НОВОСТИ
