ЕДНА ОД НАЈУБАВИТЕ РЕГИИ ВО ИТАЛИЈА, ТОСКАНА СО ДЕЦЕНИИ Е МЕЃУ ПРЕПОРАКИТЕ НА ТУРОПЕРАТОРИТЕ ЗА НЕЈЗИНА ПОСЕТА, КОГАШ-ТОГАШ. А ПРИЧИНИТЕ СЕ МНОГУ, ТАА Е ЛУЛКАТА НА ПРЕРОДБАТА, ПОВТОРНИОТ ПРОЦУТ, КАДЕ ШТО УМЕТНОСТА ЈА ИМА ВО ИЗОБИЛСТВО, БУКВАЛНО НА СЕКОЕ МЕСТО, ПОВРЗАНА СО ХЕДОНИЗМОТ КАКО НАЧИН, СТИЛ НА ЖИВЕЕЊЕ, ВО КОЈ ВИНОТО МУ Е СВОЕВИДЕН БЕЛЕГ. И УШТЕ ПОВЕЌЕ.
Нема сомневање дека Тоскана секогаш е преубава, во кое било годишно време, но и тур-операторите и Тосканците за нејзина посета ќе ви ги препорачаат месеците што ни претстојат, без оглед на шпицот особено во шестиот, кога се парадите, фестивалите по повод 2 Јуни – Денот на Републиката. Но тогаш италијанската регија е и најскапа. Сепак, уживањето нема цена, како што се вели. А може и да има, но неколкудневниот престој во Тоскана вреди многу повеќе, заради незаборавните спомени, сеќавањата на неа..
НАЈГОЛЕМО „СКЛАДИШТЕ“ ЗА УМЕТНОСТА
Регионот на чија вкупна површина од 22.985 квадратни километри живеат нешто повеќе од 3,7 милиони луѓе, поделена на 10 провинции, важи како најголемо „складиште“ за уметноста – вајарството, сликарството, фрескоживописот…, уште од времето на Етрурците, Римјаните и секако, ренесансата која неминовно се поврзува со преродбата кога е културата во прашање, општеството и нејзиното влијание на средновековна Европа. Микеланџело, Да Винчи, Ботичели се само некои од мајсторите што придонесле за повторниот процут, каде што е неговата колепка во Фиренца, главниот град на Тоскана. Визионерството на врвните уметници чии ремек-дела ги разубавуваат и црквите и музеите од светски размери е неприкосновено, целосно зачувано и заштитено. Доволен е само еден поглед за морници да ве залазат по телата. Впечатокот е дека уметноста во овој италијански регион е нераскинливо врзана за хедонизмот, својствен не само за Тосканците туку и за Италијанците воопшто, според кој сетилното уживање е најголемото добро, идеалот на човекот и целта на неговото постоење. Неговите приврзаници, следбеници го делат мислењето дека Тоскана е лулката и на „слаткиот живот“ (итал. долче вита).
ВОЛШЕБЕН КРАЈОЛИК КАКО ОД ФАНТАЗИЈА
Сликите на тосканските градови, села, куќи од камен, лозови насади, винарници се потврда за него и желбата да се отпатува, макар и на кратко време – да се посетат рестораните, да се вкусат деликатесните јадења и надалеку прочуените вина, да се прошета низ планинскиот крај, пеш по патеките, а може и на велосипед (има многу велосипедски тури, организирани), да се ужива во погледот на морето од летниковците…, сето тоа надополнето со приказните за Данте Алигиери, Галилео Галилеј, Џакомо Пучини. Секако дека вниманието го предизвикуваат и преданијата не само за Римјаните туку и за нивните претходници Етрурците, па дури и за жителите на палеолитот (најраниот период од камената доба) за кои сведочат и археолошките локалитети. Буквално секоја ѕидина, остатоците од неа – без разлика дали се работи за дворец, палата, седиште на бискуп (катедрала), т.е. главна црква, е сведоштво за културата на народот, и материјалната и духовната, неговата вера, религија. Градовите можат да се обиколат и со веспа, земајќи ја под наем, во организација на тур-операторите.
Крајоликот е волшебен, за момент се чини дека е проникнат со фантазија, како и фотографиите на изгрејсонцето, залезот. Нема сомневање дека оттаму произлегува и возвишениот однос кон него – романтиката, нивната неразделност. Гастрономијата, кулинарството се наоѓа на исто рамниште со винарството, заедно се ненадминливи, во комбинација на селскиот, битовиот амбиент. Од селата, местата кои задолжително треба да се посетат се издвојуваат Волтера, Кортона, Монталчино, Монтериџони, Монтепулчано, Питилјано, Пјенца, Сан Квирико Дорча, Сан Џимињано каде што локалните готвачи ќе ви подготват или „бистека ала фјорентина“ или „кростини тоскани“ или „панцанела“ или „пекорино тоскана“ или „потато тортели“ или „талјателе ал тартуфо“ или „торта ди чечи“ или „фаџоли кон салсича“…, со чаша-две вино, кјанти на пример. Истите јадења можете да ги порачате и во градските кафеани, меѓу другото. Менијата се богати, а прехранбените продукти секогаш свежи – газдите, сопствениците на локалите практикуваат да ги набавуваат од месното население, околните села каде што се произведуваат, одгледуваат бидејќи тосканската кујна се темели исклучиво на нејзиното поднебје. Свинското месо, лебот и доматите секогаш се присутни на трпезите.
СЕКОЈ ГРАД СО СВОЈА ПРИКАЗНА
Неколкуте градови во оваа регија на Италија, од кои зрачи убавина што ги прави толку атрактивни за посета, престојот во нив, се присутни во сите бедекери (туристички водичи) на Тоскана, само прашање на време е дали ќе ги видите повеќето, чиј избор зависи и од операторите, доколку патувате организирано. Во спротивно, имате неколку алтернативи. Секако дека Фиренца е прва на листата. Впрочем, таа е родното место на ренесансата, но и на Данте Алигиери, Џовани Бокачо (гр. Черталдо), Филипо Брунелески, Микеланџело во периодот на средновековјетo.
Денес градот плени со културните, историските знаменитости, случувањата поврзани со нив: фирентинската катедрала главната црква Санта Марија дел Фјоре во готски стил, базиликата Санта Марија Новела, крстилницата – баптистичката Сан Џовани, Стариот мост (Понте Векјо), Градското собрание (Палацо Векјо, едно од најимпресивните во светот поради масивноста, во романски стил), уметничката галерија Уфици чија збирка едноставно воодушевува, плоштадот Микеланџело, господарскиот (Пјаца дела Сињорија). Подолго време, неколку столетија, Прато важел за влијателен град, истовремено и како еден од најголемите производители на текстил во Италија. Денес е туристичка дестинација која навистина има што да понуди. Освен катедралата и дворецот, интересен за туристите секако е и Музејот на текстилот и Музејот на современата уметност и базиликата Санта Марија деле Карчери.
За љубителите на необичните доживувања, авантурите, во градот е направена одлична мрежа од велосипедски патеки кои минат низ прекрасниот крајолик. И привлечноста на Пиза е несомнена, распослана на морското источно крајбрежје. Во светот е позната по Кривата кула во склопот на катедралата, каде што има и крстилница. Освен музеите кои секако дека треба да се видат, препораките се однесуваат и на прошетките по кејот на реката Арно, низ ботаничките градини. Таму е роден и Галилео Галилеј.
Многумина го заобиколуваат за време на посетата, престојот во Тоскана. И покрај тоа што е мал, градот Лука е значаен во овој регион уште од епохата што ги опфаќа средните векови, како и ренесансата. Се наоѓа во непосредна близина на Пиза и воодушевува со својата архитектура. Една од знаменитости по која е познат се ѕидините што служеле за утврдување на градот, но достојна за посета е и катедралата која се истакнува со нејзината велелепност, заедно со црковното ѕвоно и саат-кулата и Гвиниџи (висока 45 м, на чиј врв растат дабови). Лука е родниот град на Џакомо Пучини. Во брдовитиот предел на реката Арно се наоѓа и градот Арецо, чиј горен дел е средновековен – типичен, а долниот се одликува со модерност, каде што е индустријата, трговијата. Секако, попривлечен за туристите е стариот, благодарејќи на неколкуте цркви: катедралата во готски стил, романската Санта Марија дела Пјеве, базиликата Сан Франческо, потоа куќата во која се родил Петрарка, истоимениот театар. Оттаму е и Гвидо Дарецо и Пјетро Аретино. Ако ве заинтригира, пакувајте ги полека куферите, но направете малку место за спомените од Тоскана се незаборавни.
ТОП НОВОСТИ
