Lexus-ТОРТА СО 35 РОДЕНДЕНСКИ СВЕЌИЧКИ

ПОМИНАА ТРИ И ПОЛ ДЕЦЕНИИ ОД НЕГОВАТА ПРВА СВЕТСКА ПРЕМИЕРА И ДЕНЕС ВО СВЕТОТ ВАЖИ ЗА ЕДЕН ОД НАЈДОБРИТЕ ВО ПРЕМИУМ КЛАСАТА. ТОА Е ЛЕКСУС, ПРОИЗВОДИТЕЛ ШТО ЗА МНОГУ КРАТКО ВРЕМЕ УСПЕА ДА СЕ ИСКАЧИ НА ВРВОТ

Ако детално го разгледате производството на автомобили во Јапонија, посебно во децениите од втората половина на минатиот век, ќе забележите дека нивниот фокус е насочен главно кон северноамериканскиот пазар, потоа кон азискиот и австралискиот, а европскиот не бил многу интересен за нив . Зошто на северно американскиот пазар? Затоа што тој пазар финансиски е најстабилен и троши најмногу пари на нови автомобили. Јапонската индустрија со децении бележи огромни продажни резултати насекаде низ светот. На северноамериканскиот пазар јапонската автомобилска индустрија се судри со конкуренција за која немаше одговор луксузните автомобили од тамошните производители, особено од европските, на пример „кадилак“, „бмв“, „мерцедес“, „ауди“, „волво“, „сааб“. Нивните автомобили беа подеднакво квалитетни како тие од премиум класата, но им недостасуваше луксуз. И тука почнува приказната за луксузната јапонска дивизија. Најмоќните Тојота, Хонда и Нисан, во една деценија исфрлија свои луксузни марки од премиум класата. Нисан со Инфинити беше прв во 1985 година, Хонда втора со Акаура во 1986 г. и Тојота во 1989 год.

Планот на Тојота за создавање премиум марка почна во 1983 год. под водство на Еиџи Тојода, заменикот на Соичиро Тојода. Компанијата Тојота и тогаш и сега е најмоќна на планетава, произведува и продава најмногу моторни возила. Во 80-тите години од минатиот век овој производител располагал со најмногу пари над две милијарди долари. Тојота тргнала во најголема тајност да прави луксузна марка автомобили од премиум класата.

Планот имал кодирано име „Проект Ф 1“ (Ф 1 – флегшип уан). Практично Тојота тргнала од нула да прави сосема нова марка и тоа од висока класа. Како појдовна точка послужиле „тојота супра“ и „тојота марк II“. Двата модела имале мотор со шест цилиндри во линија и пренос на задните тркала. Потоа ја разгледале рачно направената лимузина „сенчари“ со V8 мотор и детално ја набљудувале популарната лимузина „краун“. И од тие модели конструкторите тргнале да направат луксузна лимузина. Моделот „сенчари“ е рачно направена лимузина со конзервативен дизајн, наменета исклучително за домашниот пазар. Дури по обновувањето на обликот во 1982 година Тојота почнала да ги извезува и „сенчари“ и „краун“. Следувале многу часови тестирања на основата, доработување, тимовите работеле на новата марка автомобил не знаејќи дека тоа ќе биде нешто сосема поинакво. Во пролетта 1985 година тие што работеле на проектот „ф 1“ биле поделени во две групи. Едната имала задача да направи план, односно да одреди кои купувачи ќе бидат заинтересирани за купување јапонски луксузен автомобил од премиум класата. Втората група имала задача да работи на основата, шасијата и нејзино урамнотежување со менувачот, погонската единица, но и со школката. Сето тоа добро да се тестира, потоа во детали и точно да се забележат сите испитувања и дури тогаш да следува нивно составување.

ПРВИОТ ПРОТОТИП БИЛ ПОДГОТВЕН ЗА ТЕСТИРАЊЕ ВО ЈУНИ 1985 ГОДИНА

На конструкторите им биле потребни околу две години за да дојдат до стадиум на прототип. Автомобилот бил именуван „лс 400“. По претставувањето на прототипот во фабриката, двата тима започнале со ригорозни тестирања и отстранување на недостатоците што се појавувале при возењето и испитувањата. Во тие месеци американските и германските улици и патишта станале дом на прототипот „лс 400“. Цели две години прототипите биле тестирани секој ден. Во тие тестирања дизајнерите заедно со Еиџи Тојода го утврдиле крајниот облик. Тоа се случило во мај 1987 година. Откако го сториле тоа, тимовите и натаму ја тестирале лимузината „лс 400“, а новосоздадениот тим, третиот, ги правел подготовките за сериско производство. Веќе се гледал крајот на подготовките и конечно во јануари 1989 година лимузина „лс 400“ официјално излегла од фабриката и се упатила кон северниот дел од САД на светска премиера. Тогаш секоја година во јануари започнувал еден од четирите (петте) најголеми саемски манифестации, Салонот за автомобили во Детроит. Веднаш по премиерата во Детроит, „лексус лс 400“ е изложен и на Салонот за автомобили во Лос Анџелес. Истовремено при претставувањето на марката Лексус и на знаменосецот, моделот „лс 400“, претставен е уште еден модел, помалата лимузина позната под името „ес 250“. Една марка со само два модела тргнува да води битка со познатите Ауди, БМВ, Мерцедес, СААБ и Волво, но и со Акура и Инфинити. Веднаш по светската премиера Лексус влегува во продажните салони истата година во септември. Енормно големиот успех уште во првата година од продажбата многу ги изненадил учесници во проектот. Иако Лексус во семејството сè уште немал најмала лимузина што ќе биде директен противник во компактната премиум класа („тројката“ од БМВ, „а четворката“ од Ауди, „ц класата“ од Мерцедес, „с 60“ од Волво итн), сепак во мај во 1991 година го претставува своето прво спортско возило „купе сц 400“.

Мошне интересен е распоредот како Лексус ја обликува својата гама од модели. Има две лимузини и едно купе и одеднаш претставува „сув“ возило во октомври 1997 година. Практично, „рл“ е првото возило на Лексус за забава („сув“). Од овој „сув“ Лексус развива возило од ист таков вид („сув“), но со теренски способности. Ова возило „л икс“ првпат е претставено во октомври 1997 год. Само по една година Лексус ја проширува гамата од сув возила со теренски способности – моделот „р икс“ во октомври 1998 г. Упорноста на Тојота доведува до уште еден успех во ноември 1999 год. Лексус продава милион возила во САД. На прагот на новиот милениум Лексус го зголемува семејството со најмалата лимузина „ис“ што во иднина е директен соперник на, „ауди а 4“, „бмв 3“, „мерцедес ц класа“„волво с 60“ итн. Моделот „ис“ првпат се појави под името „тојота алтеца“ во октомври 1998 година и тоа само за јапонскиот пазар, „лексус ис 200“ наменет за европскиот пазар се појави во 1999 година, во 2000 година е премиерата за северноамериканскиот како „ис 300“, односно со поголема погонска единица.

Лексусовата машинерија не застанува и во март 2001 година го претставува купе кабриолетот „сц 430“, директен конкурент на легендарниот „мерцедс сл“. Ќе биде запаметена 2005 година по претставувањето три модели. Тогаш Лексус пред светот го покажа првиот хибриден модел „р икс 400 х“, а по него следуваат новите генерации од моделите „гс“ и „ис“. Полека, но сигурно настапуваат хибридите, на пример, лимузината „гс 450 х“ во 2006 година, а една година подоцна лансиран е хибридот од лимузина „лс 600 хл“, прва во светот со хибриден погон и V8 бензински мотор.

Во 2022 година моделот „ис“ дојде до бројката „500“, односно некогашниот „ис 200 – 300“ доби уште полуксузна и поснажна изведба. Потоа следува моделот „л икс“, „н икс“, а по него „р икс“, „рз“, „лм“, „ес“, а најнов е „г икс“ моделска 2025 година. Почна со два модела во 1989 година, а денес има повеќе од 15, како и подмодели. Тојота создала луксузна марка Лексус, но при градењето на името и на сè друго, челниците сакале нивниот производ да биде подостапен од другите во класата. Сите велат дека Лексус нуди возење многу поинакво од другите автомобили друга димензија, а неговата доверливост и врвен квалитет станаа негов заштитен знак. Седиштето на главнината се наоѓа во Нагоја, Јапонија, а двата оперативни центра се наоѓаат во околината на белгискиот главен град и во малото американско место Плано во Тексас.

Заштитниот знак, посебното „л“, е изработуван од тојотиниот дизајнерски тим од 1986 до 1989 година, но паралелно амблемот го создавала и компанијата Хантер Коробкин. При разгледувањата на двата амблема (заштитни знаци), челниците сепак го избрале од Хантер Корабкин во 1989 година.

Жарко Атанасоски