СРЦЕ НА ФРАНЦИЈА, НЕЈЗИН ВИСТИНСКИ ДУХ И УКРАС, ЛУЛКА НА СЛАВАТА, СЕ ДВОРЦИТЕ НА ЛОАРА. НА БРЕГОВИТЕ НА РЕКАТА ЛОАРА ПОЧНА ПРИКАЗНАТА ЗА ГОЛЕМИНАТА НА ФРАНЦУСКОТО КРАЛСТВО. НЕЈЗИНИТЕ БРЕГОВИ СЕ СВЕДОЦИ НА ПРЕМРЕЖИЊАТА НА СИТЕ КРАЛСКИ ДИНАСТИИ НА ФРАНЦИЈА. ОВИЕ ЖИВОПИСНИ МЕСТА СЕ СВЕДОЦИ НА КРВАВИТЕ БИТКИ, НА ПОСЛЕДНИТЕ ГОДИНИ ОД ЖИВОТОТ НА ЛЕОНАРДО ДА ВИНЧИ, ГОЛЕМАТА ЉУБОВ НА ХЕНРИ ВТОРИ И ДИЈАНА ДЕ ПОАТЈЕ… СИГУРНИ ЧУВАРИ, НЕМИ СВЕДОЦИ НА ЈУНАШТВОТО, ГОЛЕМИНАТА, ПАДОТ, САМОЖРТВАТА И ПРЕДАВСТВОТО.
Франција е фасцинантна земја со контрасти, разновидни предели и богато културно наследство. Првите асоцијации со Франција се Париз – град на светлината, на шансоните, азурниот брег со прекрасните градови, шампањот, добрите вина и сирења, но и катедралите и дворците како од бајките, главно лоцирани во долината Лоара. Во долината Лоара има голем број раскошни дворци и палати што биле изградени меѓу XIII и XVI век како утврдувања или летни кралски резиденции. Поради нив долината Лоара има репутација на „кралска долина“.
Долината Лоара е име на посебен дел од државата Франција што се протега од Орлан до Анжер. Таа ја дели Франција на северен дел со блага и влажна клима и јужна со сува, топла, медитеранска клима. Оваа прекрасна област не е позната само по архитектурата, историјата и уметноста туку и по локалните кулинарски специјалитети, а особено по вината. Од познатите лозја во овој регион се произведуваат некои од најквалитетните вина.
Плодната област и олеснетиот транспорт преку реката го направија ова место многу пожелно тука да се населуваат богатите лордови, членовите на кралското семејство и други богатници. Тие оставиле во наследство голем број прекрасни дворци, а некои и денес блескаат во полн сјај. Има многу убави дворци (повеќе од 300 во целиот регион) и УНЕСКО не можеше да издвои еден или неколку за својата листа на Светско културно наследство, па ја вклучи цела област. Убавината на оваа област го докажува прекарот на долината Лоара – „Француска градина“.
Секој дворец во Лоара има своја историја, на еден или друг начин, поврзана со жените. Ана од Бретања, Јованка Орлеанка, Катерина де Медичи, Маргарита од Навара и Ана од Австрија… Денес некои од овие дворци се хотели, други се приватна сопственост и служат како куќи или викенд-куќи, трети ù припаѓаат на државата и отворени се за туристи. Иако не се многу оддалечени едни од други, секој од нив е посебен затоа што се изградени во различни епохи и за различни намени. Некои од нив се ограбени и уништени во текот на Француската револуција, други за време на светските војни кога ги користела војската. Сепак, дворците се зачувани и со нивниот стил од бајките привлекуваат туристи од цел свет, најмногу затоа што даваат можност за „движење“ во XV, XVI, XVII век.
ДВОРЕЦОТ ШЕНОНСО, НАЈУБАВ МЕЃУ НАЈУБАВИТЕ
Ако требаше да издвоиме некои од нереално убавите дворци, тогаш Шенон, вечниот храм на љубовта, сигурно е меѓу нив. Дворецот го изградил богат собирач на даноци за сопругата во 1520 година. Секој што го посетил добива впечаток дека тоа е еден од најромантичните дворци во светот. Можеби е така поради дизајнот што отсекогаш го одредувале дамите што живееле во него, меѓу нив Дијана де Поатје и Катерина де Медичи.
Дворецот Шенонсо се наоѓа на малата река Шер што делумно тече речиси паралелно со Лоара. Шенонсо е посебен, многу убав и невообичаен затоа што целосно е изграден над реката. Во неговата околина има сè што треба да има дворец, голема шума, прекрасен лавиринт, градина, патеки за возење и прошетки. Оваа градба, која според многумина е најубав и најоригинален француски дворец, неофицијално е именувана како „дамски дворец“ затоа што поубавиот пол ја обележал неговата „судбина“. Шенонсо е втор (веднаш по познатиот Версај) дворец според посетеноста на туристите (околу еден милион годишно) во Франција, чии жители го нарекуваат и „Бисер на долината на кралевите“. И не без причина. Французите имаат една изрека: „Љубовта патува низ долината Лоара од дворец до дворец, а тука (во Шенонсо) најмногу се задржала“.
Историјата на Шанонсо почнува во 1515 година кога старата воденица од XI век на реката Шер, Тома Бојлер ја претворил во вистинско љубовно гнездо, мала симпатична палата над водата, како знак за љубовта кон сопругата Катарина. По неговата смрт, кон средината на XVI век, поради долг кон монархијата зградата му припаднала на монархот. Во него се вселила сопругата на Франсоа Први, кралицата Клод. Целото француско благородништво, но и поголемиот дел од кралските семејства на Западна Европа биле маѓепсани од неговиот шарм, па Шенонсо го добил епитетот „најмагичен и најубав француски дворец“. Сегашниот изглед на дворецот го дизајнирал ренесансниот архитект Фибер Делорм. Дворецот Шенонсо ù го „должи“ својот изглед на Дијана де Поатје, а „виновник“ за изгледот на неговата галерија е познатата Катерина де Медичи.
До почетокот на Првата светска војна дворецот имал повеќе сопственици и тие го менувале неговиот внатрешен изглед и испишувале свои приказни, но овој пат многу потажни и поморбидни. Како врв на сè, кралот Луј Четиринаесетти ги пренел сите скулптури во својот замок Версај. Семејството Мени, славно по производство на чоколада, го купило дворецот во 1913 година и оттогаш го поседува. Како и повеќето други дворци, тој е отворен за јавноста.
Изграден поради љубов, замокот Шенонсо сè уште е мека за вљубените парови од целиот свет, кои доаѓаат во овој „вечен“ љубовен храм што ги поврзува двата брега на реката Шер. Дворецот располага со исклучителна ботаничка градина со дрвја и растенија од цел свет, огромен лавиринт со автентични растенија, импресивни алеи, градините на Дијана од XVI век што се обновени, импозантна сала за балови и галеријата на Катерина де Медичи, поранешните простории на кралевите Франсоа Први и Луј Четиринаесетти, но и дворски чувари, поранешните штали денес се ресторани или Музејот на восочни фигури со фигури на сите познати луѓе што престојувале во оваа палата, облечени во оригинална облека од секоја ера… И, се разбира, најпознатата Црна соба на несреќната Бела кралица. Ова е уникатен дворец во кој сè уште не е изгаснат огнот на старите времиња, буквално затоа што сè уште постојано гори во огромното огниште во кралската спална соба.
ИМПОЗАНТНИОТ БЛОА
Ова е дворец во францускиот град Блоа, кој има неколку различни згради што биле изградени во периодот од XIII до XVII век, така што неговата архитектура има различни стилови од неколку епохи: готска, ренесансна, класична… Една од најстарите простории на овој дворец датира од почетокот на XIII век и денес тоа е една од најголемите зачувани простории во готски стил. Се користела за разни големи состаноци и собири, но и како судница.
Во XVI век Франсоа Први, под влијание на сопругата, која сакала да се пресели во дворецот, го реновирал и изградил и ново крило. Тука ја собрал една од најголемите библиотеки во тоа време што, по смртта на кралицата, била преместена во замокот Фонтенбло, а подоцна овие книги Капела Св. биле основа за формирање на Националната библиотека на Франција.
Дворецот е простран, а најголем впечаток остава погледот кон внатрешните делови на фасадите на дворецот, особено големите спирални скали изградени за време на Франсоа Први. Како и во другите дворци, ентериерот е опремен со мајсторски рачно изработен мебел, таписерии, слики и скулптури. Има и прекрасна голема сала во типичен готски стил.
ШАРМАНТНИОТ АМБОАЗ
Дворецот се наоѓа на брегот на реката Лоара, на рид, во центарот на ова шармантно место, а со кулите доминира во пејзажот. Во својата историја имал голема политичка важност бидејќи бил резиденција на кралевите Чарлс Осми и Франсоа Први. Оваа зграда отсекогаш ја посетувале значајни луѓе, академици, уметници, благородници. Дворецот Амбоаз е украсен со исклучителна колекција на ренесансен и готски мебел. Познат е по репрезентативната готска сала за прием на истакнати гости со исклучителен камин, со модерна кралска спална соба, прва ренесансна фасада во цела Франција и градина во италијански стил.
Амбоаз се издвојува од другите прекрасни палати и дворци во долината Лоара по еден нејзин жител – познатиот Леонарадо да Винчи, кој како гостин на кралот живеел во негова близина од 1515 година до смртта во 1519 година (во неговиот двор се наоѓа капелата Свети Ибер, во која е погребан Леонардо Да Винчи во 1519 година). Се вели дека Леонардо, како личен пријател и човек од доверба на Франсоа Први, го советувал за многу лични и државни работи. Кралот исклучително го сакал и го ценел големиот Леонард и многу го почитувал неговото мислење. Како доказ за тоа Франсоа Први му ја подарил Клои Лус, прекрасна вила со градина, сместена на неколку стотици метри од дворецот. Леонардо се преселил во вилата во 1516 година и последните три години од животот ги поминал таму.
ШАМБОР
Ова е најголем замок во Лоара и еден од најпрепознатливите дворци во светот. Шамбор има архитектура карактеристична за француската ренесанса. Го градел кралот Франсоа Први во 16 век, а градбата траела дваесеттина години. Дворецот располага со 440 соби и со парк од 4.563 ха. Кралот го користел само кога одел на лов, а имал уште два дворца во кои живеел, Блоа и Амбоаз. Дворецот се состои од централна тврдина и четири кули што го опкружуваат централниот дел. Иако добро утврден, дворецот не требало да заштитува од непријателот – дури и ровот и бедемот се декоративни. Особено интересен е убаво украсениот покрив што кралот сакал да личи колку што е можно повеќе на погледот кон Цариград. Неговиот покрив се состои од 11 различни кули и три оџаци, навидум распоредени без никаква симетрија, а крајниот резултат е сосема спротивен – линијата на покривот навистина изгледа како таму да му е место на секој дел.
Оригиналниот дизајн на дворецот Шамбор го изработил Доменико да Кортона, но тој се менувал во текот на дваесетгодишната изградба (1519–1539). Дворецот има шест огромни кули, 440 соби, 365 камини и 84 скали. На секој кат има четири правоаголни ходници. Една од најпознатите архитектонски карактеристики, дело на Да Винчи, се скалите во форма на двојна спирала каде што луѓето можат во исто време да се искачуваат и да се симнуваат без да се сретнат.
Шамбор е опкружен и со паркови од 52,5 км, долги 31 км.
ВИЛАНДРИ И МОНТРЕСОР
Дворецот Виландри е последно дело на ренесансните уметници на бреговите на Лоара. Тука се наоѓа најпознатата градина во Франција. Поделена е на шест одделни градини и секоја е уредена според посебна тема. Најинтересна е кујнската градина, која е поделена на девет квадрати, а во секој е засаден шарен зеленчук. Овој необичен дворец ретко се споменува, но има посебен шарм.
Дворецот Монтресор е сместен во живописното гратче Монтресор, кое се смета за едно од најубавите села во Франција. Изграден е над темелите на античкото утврдување на бреговите на реката Индра и опкружен е со калдрма и со стари куќи. Зад ѕидините се крие голема колекција на ловечки трофеи и уметнички дела. Дворецот сè уште е во сопственост на грофовското семејство што имало пријателски врски со Наполеон.
Во долината на реката Лоара има уште десетици дворци, секој убав на свој начин и навистина вреди да се посетат. Но, моментната состојба со пандемијата со Ковид-19 во цел свет нè принудува да ги одложиме своите планови за патувања. Токму затоа се погриживме за некое поубаво време да ви ja предложиме Долината на Лоара што задолжително треба да ја посетите. Одмор на овие простори во пролет или наесен овозможува да се чувствувате кралски, да ги видите вистинските приказни на историјата што се случиле токму тука и да слушнете за важните историски личности што ги посетиле овие места. Погледнете ги фотографиите и прочитајте за овие дворски убавини.
ТОП НОВОСТИ
