ИМА ЕДНО ПРАВИЛО ВО ВОЗЕЊЕТО ШТО СЕКОЈ ТРЕБА ДА ГО ЗНАЕ: ПРИ СЕКОЕ МЕНУВАЊЕ ПРАВЕЦ МОРА ДА СЕ ВКЛУЧИ ТРЕПКАЧ. ЗА ЖАЛ, ОВА РЕТКО СЕ СЛУЧУВА ВО СЕКОЈДНЕВЈЕТО. САМО 23 ОТСТО ОД ВОЗАЧИТЕ УМЕАТ ДА ГИ УПОТРЕБАТ ТРЕПКАЧИТЕ, А ДРУГИТЕ, ЗА ЖАЛ, НЕ ГО ПРАВАТ ТОА. ТИЕ НЕ СЕ УКРАС НА МОТОРНИТЕ ВОЗИЛА, ТУКУ УРЕД ШТО ТРЕБА ДА СЕ КОРИСТИ ПРИ СЕКОЕ МЕНУВАЊЕ НА ПРАВЕЦОТ НА ДВИЖЕЊЕ
Пред повеќе од 130 години кога се појавија првите автомобили, сите производители ги зајмиле светлосните уреди од кочиите со коњска запрега за да бидат видени и да гледаат каде возат во вечерните часови. Покрај оваа светлосна групација којашто пред сè служела за означување на возилото, имало потреба и од некаков уред, инструмент или направа што ќе ги известува другите учесници во сообраќајот каде и кога ќе вртат возилата.
Менувањето на правецот создавал проблеми при возењето затоа што другите учесници не знаеле што ќе прави автомобилот пред нив, односно во кој момент ќе го смени правецот на движење. Првите означувачи каде ќе врти возилото се појавиле во механичка творба и биле во вид на денешните палки од сообраќајната полиција на која пишува „стоп“, само што тие „палки“ во автомобилот биле многу помали и кружниот дел бил обоен во црвено, портокалово, жолто и слично. Кога возачот го менувал правецот на движење, притискал на посебен мал лост и „палката“ излегувала странично покажувајќи кога и каде ќе сврти од главната улица, пат итн. Кога вртеле лево, ја активирале левата палка, односно десната кога вртеле десно.
Со текот на времето таа палка прераснала во светлосен сигнал што трепка, се палел и се гаснел, така што бил мошне забележлив од другите учесници во сообраќајот.
Без исклучок, насекаде има такви што не знаат да ги употребуваат трепкачите, но најмногу ги има меѓу мотоциклистите. Поразителни 94 отсто од нив не ги употребуваат трепкачите. Овој податок е добиен при повеќенеделно набљудување на мотоциклисти на булеварот „Партизански одреди“. Анализата е направена врз 1.278 моторциклисти.
Оттогаш не се сменило трепкањето на сијаличката затоа што таа направа до денес совршено добро си ја извршува работата. Денес направата е позната под името трепкач (мигач). Ништо посебно од светлосна направа што е поврзана со автоматски прекинувач на електричната енергија. Го вклучувате трепкачот (мигачот), а прекинувачот на електрична енергија наизменично се вклучува и се исклучува и сијаличката се пали и се гаси. Тоа е направата што ефикасно си ја извршува работата.
Има и еден друг момент. Трепкачите, четири на број, по еден на секој агол од возилото, треба некој да ги вклучи зашто сами не се вклучуваат. Возите и сакате да завртите, но пред да завртите според правилата треба да им покажете на другите учесници во сообраќајот каде ќе вртите. Тоа покажување се врши со вклучување на трепкачот, но многумина не го применуваат тоа. Има едно правило во возењето што секој треба да го знае: при секое менување првец мора да се вклучи трепкач. За жал, ова ретко се случува во секојдневјето. Само 23 отсто од возачите умеат да ги употребат трепкачите, а другите не го прават тоа. Тие не се украс на моторните возила, туку уред што треба да се користи при секое менување на правецот на движење. Дали некогаш сте размислувале каков прекршок правите со тоа што не ги вклучувате трепкачите?
При нашата анализа утврдивме дека не сите инструкторите во автошколите ги учат кандидатите да ги употребуваат трепкачите. Веројатно многу сообраќајни незгоди се предизвикани поради невклучени трепкачи.
ТОП НОВОСТИ
