ГОДИНАВА ФРАНЦУСКАТА МОДНА КУЌА CHANEL ЈА ОДБЕЛЕЖУВА СТОГОДИШНИНАТА ОД ЛАНСИРАЊЕТО НА ПАРФЕМОТ N°5, ПОД СЛОГАНОТ „МИРИС ЗА СЕГА И ЗАСЕКОГАШ“. ДИЗАЈНЕРКАТА GABRIELLE BONHEUR „COCO“ И „НОСОТ“ ERNEST BEAUX ВО 1921 ГОД. НАПРАВИЈА РЕМЕК-ДЕЛО ЗА КОЕ И ДЕН-ДЕНЕСКА СЕ ЗБОРУВА СО ПИЕТЕТ И ВОСХИТ, А ГО КОРИСТАТ МНОГУ ЖЕНИ. ВИРУСНАТА ПАНДЕМИЈА Е ПРИЧИНА ЗА ПРОСЛАВА БЕЗ ГОЛЕМА ПОМПА, НО СО УБАВО ИЗНЕНАДУВАЊЕ. ИДНИОТ МЕСЕЦ ЌЕ СЕ ПУШТИ ВО ПРОДАЖБА ДИЈАМАНТСКИОТ ЃЕРДАН ЧИЈ ДИЗАЈН Е ИНСПИРИРАН ОД ШИШЕНЦЕТО НА ПАРФЕМОТ СО ИКОНИЧНО ЗНАЧЕЊЕ.
Далечната 1954 година, кога ја прашале што носи на себе во кревет, Marilyn Monroe одговорила: „Само пет капки парфем Chanel N°5 и тоа е тоа“. Шеесет и седум години потоа, кога се одбележува стогодишнината од неговото лансирање, секои триесет секунди се продава едно шишенце парфем Chanel N°5, за кој се вели дека е класика, легендарен мирис, а одозгора уште и заводлив. Пред неговото појавување во јавноста, жените мирисале на цветна градина, носеле парфеми што гушеле во буквалната смисла на зборот. Всушност, таквите тешки мириси биле карактеристични за жените од најдолните класи, проститутките. Угледните жени носеле парфеми што мирисале на одделни цветови, додека куртизаните, блудниците мирисале на мошус, јасмин, за да го привлечат вниманието на мажите. Така Французинката Gabrielle Bonheur „Coco“ Chanel сфатила дека условите се идеални за промени, најприкладни за да осмисли нешто ново – парфем кој ќе биде модерен, во најмала рака ќе значи ослободување и, секако, ќе мириса на жена, не само на ружа. Францускиот хемичар и мајстор за парфеми, родум од Русија – Ernest Beaux не се двоумел ни малку кога дизајнерката му понудила соработка, ја прифатил со задоволство и веднаш се фатил за работа, да креира парфем според нејзините инструкции. Коко инсистирала да биде нешто сосема ново, дотогаш невидено и, се разбира, интензивно. Ернест, пак, инспириран од чистотата на руските пејзажи, нивната свежина, во текот на зимата, користел нероли, мајска роза, јасмин од Грас, сандал, бурбон ветивер, ванила за да направи основа, темел, подлога што ја измешал со алдехиди за да ја добие посакуваната зимска свежина и заводливост. Намерно го спојувала навидум неспојливото бидејќи дизајнерката сакала да направи револуција, создавајќи парфем што ќе го доведе во прашање статусот, положбата на жените во општеството и ќе укаже на парадоксите.
Et voilà! (з.м. И ете…) Очигледно дека спојот на чистотата и сексапилот е можен кога се работи за Chanel N°5, како што е можна и комбинацијата на осумдесетина „состојки“ што е своевиден преседан дотогаш. Многумина не можеле да го опишат со зборови, а Коко го претставила како „букет од апстрактни цветови“. Мирисот е варијабилен, постојано се менува бидејќи нема доминантна нота, единствена, но затоа, пак, може да се пофали дека има моќ, способност за различност, поинаку мириса на секоја жена, што говори за нејзината единственост. Coco направила исчекор и во амбалажата – обична бела етикета на класично шишенце со едноставни, прави линии. Капачето, исечено како дијамант, е инспирирано од геометриската форма на Vendŏme, субпрефектурата што ја гледала од балконот на нејзината соба во парискиот хотел Ritz.
Изминатите години се направени суптилни промени, но сепак е сочувано традиционалното запечатување на шишенцата со дворедна бисерно-памучна нишка и восок. Така парфемот може да го отвори само жената за која е наменет.
Chanel N°5 се смета за еден од најпознатите во историјата на парфемите, иако мнозина се прашуваат зошто баш N°5. Имено, пет бил омилен број на Коко, во текот на нејзиното растење, детството, имал посебна симболика. Според раскажувањето, додека живеела во сиропиталиште, секојпат кога одела до блиската катедрала, на молитва, морала да помине низ пет различни патеки, а мирисот на некоја ружа што наводно имала само пет латици многу й пречел. За неа бројот пет бил обвиен, исполнет со мистика.
Во 1921 год., можеби и порано, откако му ја кажала идејата за нов, своеобразен парфем и му понудила соработка, Ernest й овозможил да одбере меѓу десетте примероци што ги тестирал претходно, маркирани со броеви, од еден до десет. Не се двоумела ни малку, веднаш го избрала петтото шишенце. Причината била едноставна. „Како што секоја година ја претставувам колекцијата на петтиот ден од петтиот месец, така и парфемот ќе го носи името N°5. Мислам дека тоа ќе ми донесе среќа“, му рекла на „носот“, притоа не знаејќи колку има право.
На 5 мај истата година, од ателјето на 31 Rue Cambon во Париз се ширел провокативен, сензуален мирис… Поканетите гости си заминале дома со подарок – шишенце Chanel N°5. „Како да добивме на лотарија…“, своевремено кажала една од пријателките на Коко.
Успехот бил неизбежен, но дизајнерката се стремела кон светска популарност, сакала парфемот да се продава и во Америка. На крајот на 1924 г. и Њујорк го „запознал“ Chanel N°5. Промоцијата не била помпезна, рекламата се состоела од кратко известување дека парфемот може да се купи во некои стоковни куќи. Без оглед на тоа, еуфоријата што ја предизвикал Chanel N°5 кај Американките била огромна. Во Европа и натаму важел како феномен – мирислив. Веднаш по завршувањето на Втората светска војна се решила на чекор напред, да ја зголеми неговата промоција така што на секој американски војник, затечен во Париз, ќе му даде парфем на дар за неговата девојка, сопруга. И ден-денеска се паметат долгите редици пред бутикот. Во 1950-тите Chanel N°5 се претворил во мит, благодарејќи на Мерилин Монро и нејзината бомбастична изјава. Следната деценија станал симбол на женственоста, се продавал под слоганот „секоја жива жена го сака Chanel N°5“. Но, на крајот на 1960-тите дошло до неочекуван пресврт, неговата популарност била сериозно загрозена поради големата комерцијализација, масовното користење. Почнале да го доживуваат како застарен. Од тие причини „окото“ на француската модна куќа, како што го нарекуваа Jacques Helleu, ја ангажираше Catherine Deneuve што беше умен потег (маркетиншки) бидејќи 1970-тите важеа како златни години на кинематографија. Парфемот стана омилен меѓу филмските артистки, нивен „интимен пријател“. Оттогаш речиси не постои дива што не го рекламирала, од Carole Bouquet, преку Nicole Kidman (за хонорар од 3,7 милиони долари) и Audrey Tautou, до Lily-Rose Depp (ќерка на Vanessa Paradis и Johnny Depp). Денес Marion Cotillard е заштитно лице на Chanel N°5.
Како-годе, приказната за неговиот „живот“ е обвиен со многу контроверзии, мистерии, впрочем како и животот на Gabrielle Bonheur „Coco“, нејзините потези. Но, рака на срце, никој не може да й ги оспори талентот, работата. Факт е дека сé што креирала било врвно, легендарно, безвремено. Од денешен аспект, парфемот има речиси митска аура. Секоја жена со Chanel N°5 добива и доза на раскош, гламур, по кои чезнее. Доволни се само пет капки… онаму каде што пулсира нејзиното срце, каде што сака да ја бакнуваат, на вратот, деколтето, на зглобовите. Така е сто години, без престан, јубилеј достоен за почит, пофалба.
Иако вирусната пандемија ги скратува можностите за прослава, како што доликува – помпезно, француската модна куќа ја одбележува годишнината од лансирањето на парфемот со истоимената колекција High Jewelry, крунисана со ѓердан, „опточен“ со седумстотини дијаманти од мал формат и еден голем, беспрекорен, со 55.55 карати, а чиј дизајн е инспириран од шишенцето на Chanel N°5 со иконично значење.
ТОП НОВОСТИ
